μ’ αρέσει όταν
βρέχει
σαν όλα τότε να γίνονται λίγο πιο ανθρώπινα.
Οι κουρασμένοι των δρόμων τρέχουν για λίγη ζεστασιά
την ίδια ώρα που
κάποιοι πίσω απ’ τα παράθυρα
ήδη αγκαλιάζονται.
Ποιος μπορεί να αντιταχθεί σ’ αυτό που ρέει;
Ο ζητιάνος εκεί στην άκρη, ζεσταίνει πάντα μια πλατεία
κι ένα παιδί αφήνει τ’ όνειρο να κυλήσει, φτιάχνοντας μια βαρκούλα
μ’ αρέσει όταν
βρέχομαι.