Τί κόσμος κι αυτός θεέ μου;
Σε επίσημη καραντίνα.
Σε απόσταση ασφαλείας από ό,τι αγαπάμε πιο πολύ.
Αν αγαπάς δεν αγγίζεις,
ειδικά αν αγαπάς, δεν ακουμπάς.
Και προς θεού ούτε φιλί, ούτε αγκαλιά.
Από μακριά κι αγαπημένοι. Γιατί,
κι οι σταγόνες αγάπης ενδέχεται να είναι μολυσμένες και δεν κάνει!
Τί εξωφρένια καταντήσαμε να συντηρούμε θεέ μου;
Σε τι ανήθικο κανόνα επιβίωσης πέσαμε θύματα;
Ας ξεκινήσουμε σιωπηλά και λερωμένα να ετοιμάζουμε την αγόρευση,
γιατί τους βλέπω να εντείνουν για πολύ αυτή την χειρουργική αποστείρωση.
Λοιπόν, για πες,
θα μπεις εσύ τουλάχιστον μάρτυρας υπεράσπισης;