Mit der Dummheit kampfen die Gotter
selbst vergebens.
FR. SCHILLER
το γυμνασμένο μάτι του τραμπούκου
να διέκρινε άραγε των ροδόδενδρων την αρμονία;
όχι – όχι – μιαν απέραντη ηθικολογία
δεν θα βοηθήση να κάνουμε καλλίτερο τον κόσμο
να ελπίζεις – να ελπίζεις πάντα – πως ανάμεσα εις τους
ανθρώπους
– που τους ρημάζει η τρομερή «ευκολία» –
θα συναντήσεις απαλές ψυχές με τρόπους
που τους διέπει καλοσύνη – πόθος ευγένειας – ηρεμία
ίσως όχι πολλές – ίσως νασ’ άτυχος: καμμία –
τότες εσύ προσπάθησε να γενής καλλίτερος
εις τρόπον ώστε να έρθη κάποια σχετική ισορροπία
άσε τους γύρωθέ σου να βουρλίζονται πως κάνουν κάτι
σύ σκέψου – τώρα πια – με τι γλυκειά γαλήνη
προσμένεις ναρθ’ η ώρα να ξαπλώσεις στο παρήγορο του
θανάτου κρεβάτι.