Σημειωματάριο
Σ’ ένα μπλοκάκι χάρτινο
στις λιγοστές σελίδες
ζουν κι αναπνέουν
τα όνειρά του
ό,τι ποθεί
κι ό,τι γυρεύει
φωλιάζει εκεί
για τους ανθρώπους
τη ζωή
σε μιαν άκρη
βάζει τον εαυτό του
ποτέ του δεν ζήτησε
πρωτιές, αρχηγιλίκια
τους ανθρώπους
για αδέρφια του πάντα θωρούσε
όσο κι αν η ζωή
του έδωσε χαστούκια
αυτός μέσ’ στο μπλοκάκι του
πλάθει στις λευκές σελίδες
συλλογικά όνειρα.
Μαύρο σενάριο
Όταν σταμάτησε ο χρόνος
τα πρόσωπα γίνανε κρανία
τα σώματα σκελετοί
τους πήρε ο άνεμος
και τους σήκωσε
γέμισε ο ουρανός λείψανα
τι τραγική ισότητα
χάθηκαν τα προνόμια
τα κτίρια μίκρυναν
έγιναν παιδικά παιχνίδια
οι θάλασσες έγιναν λίμνες
και βγήκαν απ΄ τη γη
μηχανοκίνητα τέρατα
οι νέοι κυρίαρχοι του πλανήτη
τίποτα δεν ήταν όπως πριν
ο ήλιος έδυσε
το φεγγάρι κρύφτηκε
κυριάρχησε το μηδέν.
Νεανικός έρως