Θεέ μου βαρ το σιέρι(1) σου, κούντα τζιαι σούνι(2) λλίο(3),
να μεν χαθεί τούντο νησί, που εν ούλλο μεγαλείο.
Τωρά που εν να συναχτούν να παν εις τη Γενεύη,
να μεν ερτουν τζιαι να μας πουν, τίποτες εν εξέβη(4).
Γιατί εν κρίμα οι φτωσχιοί, εν τζιείνοι που πιερώνουν,
κανεί(5) πιον(6) πας τη ράσχιη τους γομάρκα τζι εν τα σώνουν.
Θέμας(7) εβαρεθήκασιν τζιαι μουρμουρούν τζιαι λάμνουν(8),
εν θα πιερώνουν μερικούς, που κάμνουν τους πολιτικούς,
διακοπές να κάμνουν.
Διαφωνούν που τα τωρά, πριχού(9) κόμα να πάσιν,
ίντα να παν τζιει κάτω τζιει, πέτε μου άλλα χάσιν(10);
Αν δεν τα κανονίσουσιν για να βρεθεί μια λύση,
νομίζω να ξεχάσουμε για πάντα πιον τη Λύση.
Μη γένετο τζιαι αν χαθεί τζιαι τούτη η ευκαιρία,
το πρόβλημα μας θα γραφτεί πλέον στην ιστορία.
Θα χάσουμε για πάντα πιον τζιαι τη στερνή ελπίδα,
τζιαι μεις πιον εν να ζήσουμε μες τη μισή πατρίδα.
Τζιαι οι γενιές που εν να ρτουσιν εν να μας καταρκούνται (11),
που τους αφήκαμεν γιαράν(12) τζι εν θα παρηορκούνται(13).
Γλωσσάρι:
(1) σιέρι = χέρι
(2) τζιαι σούνι= κι εσύ
(3) λλίο = λίγο
(4) εξέβη = βγήκε
(5) κανεί = φτάνει
(6) πιον = πλέον
(7) Θέμας = Κιόλας
(8) λάμνουν = γκρινιάζουν
(9) πριχού = πρωτού
(10) άλλα χάσιν = άδικα
(11) καταρκούνται = καταριούνται
(12) γιαράν = ανοιχτή πληγή με ακαθαρσίες
(13) παρηορκούνται = παρηγοριούνται