τώρα ποὺ ἀπ’ τὸ φεγγάρι κρέμονται ἀναψυκτικά
καὶ καλὴ μπίζνα τὸ ἐμπόριο εὐτυχίας
οἱ γκουροὺ πουλάνε ἀέρα
ὁ βούδας φτάνει ἐδῶ λειψος
κι ὁ θεός μοῦ κρατάει μούτρα
ἔνεση ἀδρεναλίνης γίνεται τὸ στυλὸ μου
καρφώνεται στὰ πλευρὰ τῆς παράδοσης
σκιτσάρει στὸ δέρμα της τὸν ἄνθρωπο:
πυγμάχος ποὺ μόνο μετὰ τό Νοκ Άουτ
ἀγκαλιάζει τὸν αἰμόφυρτο ἀντίπαλο
καὶ τὸν σαρκοβόρο πλανήτη του.
οἱ τσέπες του πάντα οἱ πιὸ Ἄγκυρες
οἱ πιὸ Ἀξίες ἀκλόνητες καὶ κλώνοι τοξίνες
οἱ πιὸ ἀλλεργία στὸ παρόν
οἱ πιὸ ἠθικοτραφεὶς θερμάστρες
γεμάτες κολλαριστὴ ντροπὴ κι ἔτσι
ἀγοράζει 2.5 παιδιὰ ἀνὰ ζωὴ καὶ ξεφορτώνει.
γεμάτες κολλαριστὴ ντροπὴ κι ἔτσι
ἀγοράζει 2.5 παιδιὰ ἀνὰ ζωὴ καὶ ξεφορτώνει.
ὑλοῦχος γιορτάζει Βούληση
θυσιάζοντας φρέσκο πνευμα στὸ βωμό τῆς Σαπουνόπερας.
Ε. Μύρων – 10. 2019