August 14, 2017

Ένα ποίημα για τη 14η Αυγούστου του 1974 του Αντρέα Χαμπή Μηνά

By In ΝΕΕΣ ΦΩΝΕΣ

Τ’ Αούστου(1) δεκατέσσερις, η μέρα ήτουν Τετάρτη
τζιαι δεν εκαρτερούσασιν(2) έτσι κακόν πως θα ρτει.
Επιάσασιν διαταγή την Λυση να φκιερώσουν(3),
να πάσιν(4) όπου φτάσουσιν, πέρκιμον(5) τζιαι γλυτώσουν.
Άρον άρον(6) εφύασιν τζιαι το χωρκόν αφήκαν,
είπαν τους εν προσωρινά, μα κόμα εν εστραφήκαν(7).
Μα εν τζιαι μείνασιν (8) πολλοί που τη γενιά που εφύαν,
άλλοι που τον πολύ καμό, πον τους εδίαν νεπαμόν(9) τζιαι άλλοι που το τέρτιν(10) τους, ένας ένας επήαν.
Τζιαι τζείνοι που εμείνασιν την Λύση τζι αθυμούνται,
στο όρομα(11) τους την θωρούν τη νύχτα που τζιοιμούνται.
Εν κρίμα τζιείνον το χωρκό, που σχιε(12) τόσον νοικοτζυρκό, να κατοικούσιν ξένοι
τζι η εκκλησιά αλειτούρκητη(13) με πόρτα σταγκωμένη(14).
Βοήθα Μεγαλόχαρη πίσω πέρκι στραφούμεν(15),
μερόνυχτα γονατιστοί εν να σε λουτουρκούμεν(16).
Τζιαι ξέρε, εν εφύαμεν Δέσποινα μανισχιοί(17) μας
τζι έσχιεις(18) μας εις την ξενιδκιά(19), ώσπου να βκει η ψυσχιή(20) μας.

 

Γλωσσσάρι:

(1) Αούστου : Αυγούστου

(2) εκαρτερούσασιν: περίμεναν

(3) φκιερώσουν: αδειάσουν

(4) πάσιν: πάνε

(5) πέρκιμον: μπας και

(6) Άρον άρον: βίαια

(7) εστραφήκαν: γύρισαν

(8) Μα εν τζιαι μείνασιν: μα δεν έμειναν

(9) πον τους εδίαν νεπαμόν: που δεν είχαν σταματημό

(10) τέρτιν: ντέρτι

(11) όρομα: όνειρο

(12) που σχιε: που είχε

(13) αλειτούρκητη: χωρίς λειτουργία

(14) σταγκωμένη: κλειδωμένη

(15) πέρκι στραφούμεν: μακάρι να επιστρέψουμε

(16) λουτουρκούμεν: λειτουργούμε

(17) μανισχιοί: μοναχοί

(18)τζι έσχιεις: κι έχεις

(19) ξενιδκιά: ξενιτιά

(20) ψυσχιή: ψυχή

 

 

Leave a Comment