ο όρκος του Ιπποκριτή
_ _ τα ρούχα του, το ρολόι του και τα παπούτσια του κοστίζουν όσο το νεφρό μου – αλλά το νεφρό μου δε φτάνει να πληρώσω την ταρίφα του (είναι γνωστό τοις πάσι πως οι φτωχομπινέδες δεν έχουν δικαίωμα να αρρωστήσουν – και γιατί να έχουν;.. τι ζωντανοί τι ψόφιοι!). ο λεγάμενος λοιπόν είναι.. κορυφή των κορυφών! ο μέγας Άγγελος Νυστερίδης με τ’ όνομά! – μιλιούνια οι γιατροί από όλο τον κόσμο!.. να παρακολουθήσουν τα χειρουργεία της κωλοτρυπίδας με στηθοσκόπιο – εξού και ο σνομπισμός κολλημένος στη φάτσα του: σαν ανεμοβλογιά ένα πράμα. αυτή η φάτσα.. έχεις την αίσθηση πως απο μέσα της σε χρεώνει με τη λέξη: λέξη και 50άρικο. έκανα κι εγώ το μαλάκα, λοιπόν, (είναι κι αυτή μια τέχνη, μη το γελάς.. ), σα βιρτουόζος χάιδευα τον εγωισμό του.. μπας και με λυπηθεί, ξέρεις: αγαπητέ κ. νυστερίδη, αν μου επιτρέπετε να ξοδεύσω τον πολύτιμο σα χρυσό χρόνο σας.. θα ήθελα να σας πω ότι παρόλο που τυγχάνω άπορος και άνεργος.. πονάω φρικτά απ’ το κάταγμα στον σπόνδυλο.. αν μπορείτε να ασχοληθείτε μαζί μου.. θα σας είμαι αιωνίως ευγνώμων και πιστός” – κι αλλά τέτοια.. αντεστραμμένα καντήλια. σαν τα μυρμήγκια μάς έβλεπε ο μπάσταρδος, έτσι που τρέχαμε από πίσω του – μόλις έμπαινε στο νοσοκομείο ήταν λες κι έπεφταν από τον ουρανό ψίχουλα ψωμιού.. κι ο φτωχός, να ξέρεις, μπορει να σηκώσει 80 φορές το βάρος του!.. τέλος πάντων, μη στα πολυλογώ.. ένεκα αφραγκίας δεν πλήρωσα την ταρίφα του μικρού θεού κι έτσι άρχισαν αμέσως να καθυστερούν.. λόγω επειγόντων περιστατικών.. οι προεγχειρητικές εξετάσεις. έπαιξα λοιπόν, το τελευταίο μου χαρτί: τον υπουργό.. (για καταγγελία δε με ‘παίρνε – θα μ’ έσφαζε ο καργιόλης σαν αρνάκι.. κι ύστερα: λυπούμαστε πολύ.. επιπλοκή κατά την επέμβαση..). και τι δεν του είπα του υπουργού.. σκαρφίστηκα ιστορίες που θα ζήλευε κι ο ξανθόπουλος: τι για σάλτο μορτάλε του ‘πα, τι για 4 παιδιά ανήλικα.. τ’ αλλάτισα και με λίγο χριστό και λίγο γκάντι.. και τονέ τσάκωσα τον χαρτογιακά! είχα και μαξιλαράκι, βέβαια, το γεγονός πως είχαμε γνωριστεί πριν χρόνια όταν έκανε ποικίλες.. περίεργες γνωριμίες.. και ήξερε ότι ήμουν διαόλου κάλτσα κι ότι θα τον έκανα ρεντίκολο σε όλα τα σάιτ..) – την επόμενη μέρα έγινε η επέμβαση _ _
E. Mύρων
Το μαγικό της λογοτεχνίας είναι που ξεκινά από το ειδικό για τον συγγραφέα βίωμα και μετατρέπεται σε ένα επίσης ειδικό για τον κάθε αναγνώστη συναίσθημα, εμπειρία, μια δική του εσώτερη υπόθεση. Το πεζό αυτό, αιχμηρό και αληθινό καθώς είναι, ξεμπροστιάζει το δήθεν ηθικό λειτούργημα του ιατρού. Τόσες και τόσες οι φορές που οι “επαγγελματίες” σωτήρες άφησαν μετέωρους κυρίως άπορους ασθενείς γιατί χρειαζόταν αυτό το…”επιπλέον σπρώξιμο”. Ας αφουγκραστούμε την αλήθεια που φέρνει στο φως το κείμενο του Μύρωνα και βέβαια το μερίδιο ευθύνης που αναλογεί στον καθένα μας.
ΑΓΑΠΗΤΕ ΜΥΡΩΝ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΣΟΥ ΜΕ ΑΓΓΙΞΕ!!!! ΝΑ ΞΕΡΕΣ ΠΟΣΟΥΣ ΤΕΤΟΙΟΥΣ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΕΣ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΣΦΑΞΩ ΣΤΑ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ ΩΣ ΝΟΣΗΛΕΥΤΗΣ ΠΟΥ ΕΙΜΑΙ.ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΥ ΤΑ ΕΓΡΑΨΕΣ ΕΤΣΙ ΠΕΡΙΤΕΧΝΑ. ΤΟ ΜΟΙΡΑΣΤΗΚΑ ΗΔΗ
ΧΡΗΣΤΟΣ ΧΙΟΝΗΣ