ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΑ
Μη κι άλλη μια φορά
Μην περνάς το δρόμο τούτον
Η στέγη είναι να πέσει
Κι όχι τόσο αυτό
μα που δε θα μάθεις το γιατί ποτέ
που δεν είναι να το μάθεις
και για τούτο ο νους σου πεισματώθηκε
και λυσσά
κι όλο γέφυρες της αιτιότητας
ρίχνει από άστρο σ’ άστρο.
1983
ΜΗΝΙΝ ΑΕΙΔΕ
ααααααααααααααL’-enfer c’est les autres
ααααααααααααααJ.P. SARTRE
Ψυχή μου αγρίεψες·
— τι πολύφημος αυτό το ψ —
Δεν είναι που πιάστηκες να ζητιανεύεις
μα που ανύποπτη δίχως εμβόλιο
ανάμεσά τους διάβηκες
των μολυσμένων
Φτύσε τους
τώρα πια όλοι τους είναι οι “άλλοι”.
1983
(Έκτωρ Κακναβάτος, Ποιήματα 1943 – 1987, Εκδόσεις Άγρα)