O Δρόμος – Αμαλία Τσακνιά
Αυτός ο δρόμος με την απαράδεχτη σύγχυση
τα ραγισμένα τζάμια
τα οδοφράγματα
είναι λιγάκι και δική μου και δική σου ευθύνη.
Είναι ό,τι απόμεινε απ’ τον πανικό
τη φούρια της άμυνας
το άγχος της απολογίας
από τα ξόρκια στους τοίχους
τους άχρηστους ηρωισμούς
και λίγους σκόρπιους στίχους
ανυπεράσπιστους.
Το’ χω καημό έναν κοινό περίπατο σ’ αυτό το δρόμο·
Κρίμα να πάει χαμένο τέτοιο φθινόπωρo
και μη σε νοιάζει αν μας προλάβουν
έρποντας ξωπίσω μας
οι μαυροφόρες με το δάχτυλο προτεταμένο.
Βραδιάζει
και τα λόγια περιττά
εμείς -απτόητοι μέχρι το τέρμα·
τι να τους πεις και τι να καταλάβουν
που και το πένθος σήμερα φοριέται αλλιώτικα
δυο πόντους κάτω από το δέρμα.
(Αμαλία Τσακνιά, «Τα Ποιήματα», 1969-1984 – “Στιγμή”)
Συγχαρητήρια. Πολύ όμορφη απαγγελία. Ωραία ζεστή, ευγενική χρειά, μπράβο στον ποιητή! Μπορείτε να μας πειτε κι άλλα ποιήματα ή συλλογές της Τσακνιά; Εξαιρετική ιδέα να μας απαγγέλει ο ποιητής ποιήματα αγαπημένα. Τα αποτυπώματα ξεχωρίζουν στο διαδίκτυο για εμένα. Μπράβο και καλό μήνα.
Αγαπητή κυρία Στέλλα καλή σας μέρα. Θερμές, εγκάρδιες ευχαριστίες για τα λόγια σας. Μπορείτε να μελετήσετε τη συλλογή “Τα Ποιήματα” στην οποία ανήκει και “Ο Δρόμος”, εκεί μέσα θα βρείτε πολλά αξιόλογα ποιήματα της Αμαλίας Τσακνιά. Καλό ποιητικό υπόλοιπο να έχετε.