April 13, 2017

Ποίηση Νίκου Καρούζου για τον Ιησού τον Εσταυρωμένο

By In ΕΓΡΑΨΑΝ ΙΣΤΟΡΙΑ

 

«Χάθηκε αυτός ο οδοιπόρος.

Είχε συνάξει λίγα φύλλα

ένα κλαδί γεμάτο φως

είχε πονέσει.

Και τώρα χάθηκε…

Αγγίζοντας αληθινά πουλιά στο έρεβος

αγγίζει νέους ουρανούς

η προσευχή του μάχη.

Έαρ μικρό έαρ βαθύ έαρ συντετριμμένο.»

 


«
Με τι βιασύνη προχωρεί ο Ιησούς εφέτος

προς την Ανάσταση

παραμερίζει πανέρια τεράστια

γιομάτα βιολέτες

σπρώχνει τους αέναους παπάδες

τινάζει νευρικά προς τα πίσω τη μαλλούρα του

το γεγονός είναι ολοφάνερο: βαρέθηκε».

 

-«Τίποτα δεν αγγίζει τις απριλιάτικες βιολέτες; τίποτα-: μονάχα ο ακάνθινος Ιησούς.»
 
 
Το άφθαρτο ξύλο: Ο σταυρός είναι δυο επιθυμίες. Η μια επιθυμία που ερωτεύτηκε τα ουράνια σμίγει και σταυρώνεται με την επιθυμία καθώς διασχίζει τη γη. Κι ο Χριστός στο Έαρ Σταυρωμένος.» 
 
 
 
 
(Ν. Καρούζος, Ποιήματα Α’ και Β’)

 

Leave a Comment